Federico Andahazi przedstawia nam bohatera jako odkrywcę rangi Krzysztofa Kolumba. Kolumb, odkrywając Amerykę spowodował zmianę postrzegania świata i Mateo Colombo (albo Mateusz Kolumb) odkrywając łechtaczkę spowodował zmianę postrzegania świata. Ale zanim zagłębimy się w tajniki odkrycia, poznajemy samego Mateo. Akcja toczy się w XVI w. Tytułowy anatom zajmuje się na co dzień badaniem zwłok – ludzkich, zwierzęcych – różnych. Przyjaźni się z krukiem, z którym łączą go szczególne więzy. Karmi kruka kawałkami ciał z sekcji. Na przyjęciu poznaje piękną kurtyzanę o pseudonimie Mona Sofia i zakochany, postanawia znaleźć środek dzięki któremu ona również go pokocha. Można powiedzieć że środek znajduje ale nieco zbyt późno. Przyczynia się do tego przypadek – zostaje wezwany do chorej – Ines de Tremolines, która cierpi na przerost łechtaczki, albo coś podobnego. To wówczas odkrywa, że ten niewielki narząd to ośrodek kobiecej przyjemności i za jego pomocą można zawładnąć wolą kobiety. Mateo eksperymenty przypłaca oskarżeniem o czary i procesem przed trybunałem. Ratuje go cud.

Wiek XVI przedstawiony jest w krzywym zwierciadle. Bohaterami rządzą emocje, często bardzo nieładne, dominacja jednej płci kwitnie,władza Kościoła i Świętego Oficjum czuwa, ludzie miotają się w kratach tych ograniczeń dążąc do jakiejś realizacji, najczęściej jednak spalają się w ogniu stosu lub własnych namiętności, a kruk jest ponad to, padlina, to padlina, nie jest istotne od kogo pochodzi.

Wydawnictwo Zysk i S-ka, 1998
Tłumaczenie: Piotr Fornelski
Liczba stron: 156
Forma wydania: papierowa
Moja ocena: 5/6