Chirurgia przed połową XIX wieku miała dwóch najpotężniejszych wrogów: ból i ropne infekcje. Do tego czasu wszelkiego rodzaju operacje, amputacje i drobniejsze zabiegi robiono szybko i nie dotykano jamy brzusznej, ponieważ każda ingerencja kończyła się zazwyczaj śmiercią pacjenta. Rok 1846 stanowił w chirurgii przełom, ponieważ wtedy właśnie po raz pierwszy zastosowano eter jako substancję znieczulającą podczas operacji. Czytaj dalej Stulecie chirurgów. Według zapisków mojego dziadka, chirurga H. St. Hartmanna – Jürgen Thorwald