Szepty zmarłych – Simon Beckett

Szepty zmarłych – Simon Beckett

David Hunter, po niedawnych, zagrażających jego życiu wydarzeniach, udaje się do Knoxwille, aby aktywnie wypocząć. W Ośrodku Badań Antropologicznych w Tennesee zdobywał wiedzę i pierwsze doświadczenia w swoim zawodzie, jest to więc powrót po latach. Jest to również okazja, aby ponownie współpracować ze swoim mentorem i przyjacielem Tomem Liebermanem. Kiedy jednak w domku letniskowym zostaje znalezione zmaltretowane ciało, Tom prosi go o pomoc w badaniach. David ma wątpliwości czy powinien się mieszać w miejscowe śledztwo, jednak ulega namowom przyjaciela i wpada w wir wydarzeń.

Beckett skonstruował całą opowieść w oparciu o badania antropologiczne. Głównymi bohaterami są osoby na co dzień pracujące w prosektorium, mają wiedzę o procesach, jakie zachodzą w ludzkim ciele po śmierci, a całość uwiarygadnia fakt, że część akcji toczy się na tzw trupiej farmie, która faktycznie istnieje. Jeśli chcecie dowiedzieć się na ten temat czegoś więcej, to polecam książkę Mary Roach Sztywniak.

Oznacza to jednak, że nie jest to książka dla każdego. Jest przepełniona zapachami gnijących ciał i obrazami mocno naruszonych tkanek oraz wypreparowanych kości, jeśli więc tego typu obrazy powodują u Was mocny dyskomfort, być może nie powinniście sięgać po tę powieść, tym bardziej, że autor potrafi pokazać rzeczywistość bardzo sugestywnie.

Dla pozostałych osób będzie to świetna lektura, ponieważ Beckett bardzo uważnie wprowadza kolejne elementy do gry, kilkakrotnie podsuwa mylące informacje, a robi to w taki sposób, że ani się spostrzeżemy, a już podejrzewamy niewinnego człowieka. Jest to więc i niezła łamigłówka i solidna porcja wiedzy z dziedziny, z którą raczej przeciętny śmiertelnik do czynienia za dużo nie ma. Interesujący jest również główny bohater. Człowiek z przeszłością, wątpliwościami i wiedzą, którą potrafi odpowiednio wykorzystać.

Ale zajmująca jest także postać mordercy, który również wiedzę posiada, ale wykorzystuje ją w zgoła innym celu, i którego mamy okazję trochę poznać przez retrospekcje. Jest zdeterminowany do osiągnięcia swojego celu i na tyle inteligentny, że między stronami wywiązuje się pojedynek, dający czytelnikowi sporo wrażeń.

Zaczynam znajomość z Davidem Hunterem od tomu trzeciego. Niewątpliwie będę chciała sięgnąć po pozostałe tomy.

Wydawnictwo Czarna Owca, 2016
Tłumaczenie: Sławomir Kędzierski
Liczba stron (papier): 360
Forma wydania: elektroniczna

Dodaj komentarz