Liczba stron: 293
Forma wydania: papierowa
Moja ocena: 4,5/6
Roger uważa, że człowiek nie powinien się do niczego zmuszać, robić czegoś wbrew sobie. W związku z tym kilkakrotnie zmieniał zdanie, kiedy prosił obecną żonę o rękę, oraz zatrzymał kochankę, nie chciał bowiem rezygnować z poprzedniej znajomości. Maria próbuje natomiast zmienić jego zwyczaje. Ciągle nalega na coś, kiedy on ma inne zdanie. Drażni go zachowanie żony. Jego sposób na pozbycie się problemu jest rezygnacja.
Stosunki Rogera z kobietami wydają się bardzo proste. Kiedy poznaje młodą, ładną kobietę z charakterem, próbuje doprowadzić do bliższej znajomości. Kiedy jednak kobieta zakochuje się i próbuje mu się przypodobać, rezygnuje z własnych zainteresowań i zwyczajów, żyje tylko dla niego – on traci zainteresowanie związkiem. Może tak długo jest z Marią ponieważ ona ciągle walczy o to, co dla niej ważne?
W którymś momencie jednak wszystko się psuje. Rodzina się rozpada, służąca jest w ciąży a dzieci próbują na siebie zwrócić uwagę, czując, że coś jest nie tak. Wszystko zmierza ku katastrofie.
Rodzinne perypetie rozgrywają się na tle zawodowych problemów Rogera. Szef wyraźnie go nie znosi. Roger nie jest typem człowieka, który by się płaszczył i podlizywał. Wykonuje swoje obowiązki, nie bierze udziału w gierkach personalnych ale doskonale zdaje sobie z nich sprawę. Jego szef obawia się o swoje stanowisko.
Henriette Jelinek pokazuje rozpad rodziny, kiedy każda ze stron chce zachować swoje warunki. Każde z małżonków odczuwa jako dyskomfort zachowania drugiej strony, jednak nie potrafią tak się dopasować, aby zgodnie funkcjonować i dbać o dzieci. Całe ich życie, i to rodzinne i zawodowe, to próba sił, mocowanie się zamiast współpracy. Dopiero rodzinna tragedia sprawia, że zaczynają znowu myśleć o domu.