Fantastyczna kobieta – film Sebastiana Lelio

http://1.fwcdn.pl/ph/57/75/775775/712949_1.1.jpg

Marina i Orlando tworzą parę. Tego wieczoru świętują urodziny Mariny. Sączą wino, rozmawiają, kochają się. W nocy jednak piękny sen pryska. Orlando źle się czuje, a po przewiezieniu do szpitala umiera. Marina, oprócz przykrości, jakie w tej sytuacji przechodzą zwykle członkowie nieformalnych związków po stracie partnera, musi się dodatkowo zmierzyć z pogardą i odrzuceniem ze strony rodziny Orlanda, wymiaru sprawiedliwości oraz personelu szpitala. Traktowana jest jak osoba z marginesu, ponieważ jest transseksualna.

Osoby, z którymi musi kontaktować się w sprawie Orlanda, wykorzystują każdą okoliczność, żeby okazać Marinie brak akceptacji. Pozorny spokój z jakim radzi sobie z bezdusznymi próbami pozbycia się jej, wymazania z pamięci rodziny i klasa z jaką to robi, budzi podziw.

Jedna z ostatnich scen doskonale podsumowuje stosunek otoczenia do Mariny. Leży na łóżku nago i wpatruje się w lusterko ułożone na genitaliach. Przez pryzmat przyrodzenia  widzi ją większość napotkanych osób. Tylko nieliczne jednostki widzą w niej wrażliwą osobę ze wspaniałym talentem wokalnym.

Inną wymowną sceną jest spacer ulicą pod wiatr, kiedy podmuchy są tak silne, że Marina pochyla się pod nieprawdopodobnym kątem, a mimo to nie upada, tylko brnie dalej (z tej sceny pochodzi fotka z nagłówka).

Marina nie walczy o akceptację. Myślę, że jest pewna swojej wartości i nie potrzebuje potwierdzenia z zewnątrz. Walczy o prawo do tego co należy się wszystkim ludziom – godnego traktowania, pożegnania z ukochanym zmarłym, przeżywania uczuć, miejsca w społeczeństwie.

Lelio pokazał, że osoby, którym często odmawia się człowieczeństwa mają często więcej ludzkich cech, uczuć niż ci, którzy im tego odmawiają.

Film kończy się przedstawieniem prawdziwej Mariny – piękna, wrażliwa, z zadziwiającym głosem. To właśnie zobaczyliby wszyscy występujący przeciwko niej, gdyby nie postrzegali jej i nie wartościowali przez pryzmat zawartości majtek.

Dzięki uprzejmości Krytyki Politycznej miałam przyjemność obejrzeć ten film w Świetlicy w Gdańsku. Pani Pameli Gąsiorowski i Ambasadorowi Chile Juliowi Bravo Yubiniemu należą się podziękowania za ciepłe słowa i pyszny poczęstunek.

Fantastyczna kobieta / Una mujer fantástica, 2017
Reżyseria: Sebastián Lelio
Scenariusz: Sebastián Lelio i Gonzalo Maza
Zdjęcia: Benjamín Echazarreta
Muzyka: Matthew Herbert
Montaż: Soledad Salfate
Scenografia: Estefania Larrain
Kostiumy: Muriel Parra
Obsada: 
Daniela Vega jako Marina Vidal
Francisco Reyes jako Orlando
Luis Gnecco jako Gabo
Aline Küppenheim jako Sonia
Nicolás Saavedra jako Bruno
Amparo Noguera jako Adriana
Trinidad González jako Wanda
Néstor Cantillana jako Gaston

Dodaj komentarz