Agnieszka Kaluga zdecydowała się zostać wolontariuszką w hospicjum. Nie jest to jednak łatwe zadanie dla osoby wrażliwej i współczującej. Jako gwizdek do spuszczania pary nagromadzonych emocji powstał blog Zorkownia, a na jego podstawie książka. Czytaj dalej Zorkownia – Agnieszka Kaluga
Melchior Wańkowicz wraz z córką (Tili) wyrusza na wyprawę kajakiem (Kuwaką) po Prusach Wschodnich. Towarzyszy im Smętek, diabeł, który krzyżuje im szyki kiedy tylko może.
Wańkowicz zajmuje się losami ludności zamieszkującej obszar Prus, ich pochodzeniem, dopytuje o język, jakiego używają, zwyczaje. Poszukuje przyczyn włączenia tego regionu do Prus. Czytaj dalej Na tropach Smętka – Melchior Wańkowicz
Tak sobie myślę… to dziennik prowadzony podczas leczenia. Notatki dotyczą często bieżących wydarzeń, ale także wspomnień – znajomych, wyjazdów, udziału w imprezach kulturalnych. Po zakończeniu leczenia notatki się kończą, co oznacza, że okres ten musiał oznaczać rezygnację z ulubionych zajęć i trzeba było czymś pożytecznym wypełnić czas. Czytaj dalej Tak sobie myślę… – Jerzy Stuhr
Zygmunt Kałużyński, jak czytamy w Wikipedii, budził wiele kontrowersji: Według opinii Zdzisława Pietrasika, chociaż w życiu prywatnym ciepły, dobry i uczynny, to publicznie był bezwzględnym krytykiem, zachowującym niezależność, nie bojącym się kroczyć pod prąd, nie idącym na układy. Niektórzy ludzie kina byli wręcz przekonani o szkodliwym wpływie jego działalności na polską X muzę, co obrazuje wypowiedź krytyka filmowego Andrzeja Bukowieckiego: Pamiętam […] program »Sam na sam« w telewizji, kiedy po premierze »Nocy i dni« Jerzego Antczaka Kałużyński niemal pobił się z Aleksandrem Jackiewiczem ostro atakując film powszechnie uważany za wybitny. Czytaj dalej Do czytania pod prysznicem: Znalezione w osobistej szufladzie – Zygmunt Kałużyński
Spotykają się na cmentarzu. Oboje przychodzą doglądać grobów swoich bliskich, ona swojego męża, który zginął w wypadku, on rodziców. Ich groby są tak różne jak ich życie. Widują się, ale nie pałają do siebie sympatią do chwili, kiedy przypadkowa sytuacja zmusza ich do przelotnego kontaktu. Czytaj dalej Facet z grobu obok – Katarina Mazetti
Roger uważa, że człowiek nie powinien się do niczego zmuszać, robić czegoś wbrew sobie. W związku z tym kilkakrotnie zmieniał zdanie, kiedy prosił obecną żonę o rękę, oraz zatrzymał kochankę, nie chciał bowiem rezygnować z poprzedniej znajomości. Maria próbuje natomiast zmienić jego zwyczaje. Ciągle nalega na coś, kiedy on ma inne zdanie. Drażni go zachowanie żony. Jego sposób na pozbycie się problemu jest rezygnacja. Czytaj dalej Jak na szachownicy – Henriette Jelinek
W okresie międzywojennym kadra polskiej Marynarki kompletowana była spośród oficerów i marynarzy różnych zaborów. To oni obsadzali pierwsze polskie statki oraz stanowili kadrę w Szkole Morskiej w Tczewie. Czytaj dalej Krążownik spod Somosierry – Karol Olgierd Borchardt
W Sydney zostaje zgwałcona i zamordowana Norweżka, Inger Holter. Śledztwo trwa w najlepsze, kiedy Harry Hole, norweski policjant, ląduje w Sydney aby wspólnie z australijskimi kolegami rozpracować tę sprawę. Jego przewodnikiem i partnerem zostaje Aborygen – Andrew Kensington. Wspólnie odwiedzają bary i inne podejrzane miejsca, Harry poznaje interesujących obywateli półświatka. Czytaj dalej Człowiek nietoperz – Jo Nesbø
W mieszkaniu Katarzyny Blum zostaje zastrzelony mężczyzna. Zgłasza ona ten fakt policji, po czym przyznaje się do winy. Autor w dalszej części książki, jak lekarz robiący sekcję zwłok, odtwarza wszystkie wydarzenia, te ważne i te mniej ważne, które doprowadziły bo zabójstwa. A zaczyna się niewinnie. Katarzyna poznaje na przyjęciu przystojnego mężczyznę. Przeżywa coś, co chyba najlepiej określić miłością od pierwszego wejrzenia i zaprasza go do mieszkania. Mężczyzna przyznaje się, że ściga go policja, ponieważ zdezerterował z wojska, więc Katarzyna pomaga mu zbiec. Czytaj dalej Utracona cześć Katarzyny Blum – Heinrich Böll
Służąca jest osobą, która dopuszczana jest do największych tajemnic gospodarzy. Ze względu na swój zawód ogląda ich sypialnie i garderoby, zagląda do talerzy, przysłuchuje się rozmowom, obserwuje swoich gospodarzy i poddaje surowej ocenie.
Celestyna, mimo młodego wieku, ma za sobą służbę w wielu domach. Po pierwszej rozmowie z nową panią oraz po pobieżnym zlustrowaniu domu, może z grubsza przewidzieć z jaką osobą ma do czynienia i czego się może po niej spodziewać. Czytaj dalej Dziennik panny służącej – Octave Mirbeau